Pippa training 3 & 4
Pippa, lieve gevoelige Pippa. Zij geeft heel weinig tot geen signalen van spanning, maar oh oh wat vindt zij het spannend. Na elke stap die zij verder heeft gezet dan daarvoor heeft Pippa echt even een paar minuten de tijd nodig om te overdenken wat er nou net gebeurt is.
Veel paarden dragen hun staart wat los als zij geen spanning ervaren en knijpen hun staart tegen de billen bij spanning. Pippa daar in tegen, zij doet haar staart juist tegen haar billen als ze ontspant (met weinig tot geen druk) en met spanning gaat zij haar staart meer dragen. Wat mij nog meer opviel is dat Pippa haar neus scheef trekt bij spanning en vlak voor een release beweegt zij veel met haar neusvleugels. De releases die Pippa geeft zijn klein en soms weinig overtuigend. Denk aan: Een kleine lichte zucht, even knipperen met haar ogen, normaal adem halen en een beetje kauwen en likken.
Bij Pippa moeten wij tijdens de training echt hele kleine stapjes nemen. Zet zij haar voet net een centimeter verder dan de keer ervoor? Dan volgt er een beloning en een rust moment. Vraag je haar daar net wat verder of geef je haar dat rust moment niet, dan ben je meteen weer 10 stappen terug en ze neemt het je echt kwalijk. Rust, geduld en kleine zachte hulpen/vragen zijn zo belangrijk bij deze merrie.
In de training van vorige week stonden wij dan ook te juichen toen zij in een mooie rechte lijn naar de trailer liep. Zij deed dit vanuit ontspanning en liep lekker voorwaarts mee. In het begin als ik ook alleen maar dacht aan een rechte lijn, of als ik zelf te dicht bij de trailer in de buurt ging staan, nou dan ging zij echt niet mee! Pippa ging dan vol in haar ankers en echt in de “Nee” modus.
En nu? Aan het eind van de training van vorige week konden wij in de trailer staan en in een rechte lijn lopen. Dat was echt een overwinning op zich. Bij een paard als dit is het zo belangrijk om geduld te hebben en niet te snel willen. Dan doen wij er maar een paar maanden over, of misschien wel een jaar. Maar dan laten wij Pippa wel in haar waarden en gaat zij vanuit ontspanning straks de trailer op.
Dan vandaag. Ze begon weer een paar stapjes terug, maar dat geeft niks. Pippa was wel een stuk relaxter en dacht mooi mee. Het doel was toch wel om weer net wat verder die klep op de kunnen komen vanuit ontspanning. Wij waren een half uur verder en ik had het gevoel dat het vandaag niet ging lukken om net dat ene stapje verder te zetten. Wel ging zij mooi ontspannen bij de trailer, dus dat was al iets! Je zag duidelijk dat zij mentaal het zwaar had en moe begon te worden. Toch zei iets in mij om het nog een keer te proberen. Manouk liep echt super met haar naar de trailer en nam de tijd voor elke vraag die zij aan Pippa stelde. En toen! Ja ze deed het echt, vanuit rust en ontspanning plaatste zij dan toch een achtervoet op de klep!! Meteen uitbundig beloond en de training afgesloten.
Jeetje die had ik niet verwacht. Zolang zij vanaf de zijkant de klep mocht benaderen zette zij alle voeten er met gemak op, maar vanuit die rechte lijn bleef zij steeds in spagaat staan. Precies met haar achtervoeten achter het laatste balkje. Maar ook dat laatste balkje samen met haar voorwaartse drang zorgden ervoor dat zij toch net dat ene voetje op tilde en op de klep plaatste. Hoe trots kan je zijn op zo een kleine stap in de goede richting.
Nog even kort een kleine uitleg over het gebruik van de balkjes. Pippa ontwijkt heel erg het spannende door naar de omgeving te gaan kijken. Nu de balken op de grond liggen moet zij wel de aandacht bij de oefening houden, anders struikelt zij. De balken zorgen er ook voor dat zij haar hoofd laag houd en zo maakt zij het hormoon Oxytocine aan. Oxytocine zorgt voor ontspanning en is de tegenhanger van adrenaline. Pippa kan dan beter met de situatie omgaan en blijft benaderbaar. Zonder deze balkjes sluit zij zich af en gaat staken. Zo zie je maar weer, elk paard heeft iets anders nodig.
In training nummer 3 (die van vorige week) hadden wij geprobeerd om het balkje vlak voor de klep weg te halen. En toen hadden wij pas door hoeveel steun zij nu nog uit die balkjes haalt. In ene liep ze niet meer zover mee als daarvoor. Dus voorlopig blijven de balkjes nog liggen, uiteraard gaan wij dit langzaam afbouwen. Maar voor nu helpen de balkjes ons en Pippa enorm en blijven wij nog even rustig verder oefenen!
Heb jij nou nog vragen over deze training, of misschien over jouw eigen situatie, neem dan gerust contact op!
