Wilson aan de wandel

Wilson aan de wandel

Wilson is een lieve, knappe en een tikkeltje onzekere 3 jarige Haflinger ruin. sommige van jullie zullen hem wel herkennen. Vorig jaar ben ik samen met zijn eigenaresse druk met hem bezig geweest met wat basisvaardigheden en dan met name respect hebben voor jouw ruimte.

Dit doet hij nu super goed, maar toch bleven zij tegen een aantal dingen aanlopen. Hij heeft een nieuwe fase bereikt in zijn opleiding en weet eigenlijk niet goed wat hij nou met al deze nieuwe informatie moet doen. Hij houd de spanning van nieuwe dingen continue vast. Alles wat er extra van hem gevraagd werd, dat was hem gewoon te veel en dat liet hij zien door te gaan happen/bijten, steigeren en bokken.

Als wij naar het gezicht van Wilson keken dan had hij altijd wat spanning, trok zijn bovenlip scheef, had een frons boven zijn ogen en had zijn kaken strak op elkaar. Nu heb ik recent geleerd dat er een aantal punten zijn, voornamelijk rondom de mond, waar je een paard kan helpen om de mentale spanning los te laten. Op de foto links boven zie jij mij dit toepassen. Ik leg hier zacht mijn hand tegen zijn onderkin aan. Wilson reageerde hier vrij heftig op. Hij ging met zijn hoofdschudden, gapen en kauwde uiteindelijk af. Wat ik mooi vond om te zien is dat Wilson mijn hand steeds op ging zoeken op het moment dat hij spanning had. Ik had dit voor de training toegepast en bleef dit tijdens de training steeds herhalen.

In het begin van de training ben ik begonnen met Wilson te testen met de vlag. Hij bolde meteen zijn rug en na 2 passen ging hij steigeren en ervoor wegrennen. Na deze reactie liet hij de spanning eigenlijk nog niet afvloeien. Mijn taak was om hem te leren hoe hij moest gaan ontspannen, voordat ik het lopen en het bijten in de lijn aan kon pakken. Door eerst te trainen met de vlag op zijn lijf en te wachten tot hij iets ontspande, voordat ik de vlag weg haalde, leerde hij vlot wat de gewenste reactie was. De aanraking onder zijn kin bleef ik met regelmaat toepassen en deze twee technieken hielpen bij hem echt om hem te leren wat hij nou moest doen met de spanning.

Nu het lopen aan de lijn, het respect voor mijn ruimte was onwijs goed. Daar zat het probleem niet meer in. Hij snapte gewoon niet zo goed wat hij nou met zichzelf moest doen. Hem corrigeren met mijn lichaam, hielp hem hier niet bij. Ik moest een manier vinden om hem uit zijn gedrag te snappen en hem na te laten denken. Tijdens het lopen hield ik de vlag bij mij en elke keer als hij wilde happen dan wapperde ik met de vlag naast mij. Hij reageerde hier enorm positief op en ging zelfs tijdens het lopen afkauwen. De timing en intentie is tijdens een oefening als deze echt belangrijk.

Maar goed dit was allemaal in de vertrouwde longeerbak. Het pad langs de weides daar is hij altijd al wat vrolijker en dus moeilijker. Dit hebben wij samen geoefend. Het ging goed, maar daar moest nog wel wat meer geoefend worden. Gelukkig heeft zijn eigenaar dit goed opgepakt en wat heeft zij een resultaat geboekt! Vandaag kreeg ik een appje dat zij al met hem over de dijk is geweest en hij super relaxed was. De foto’s rechtsboven en rechtsonder zijn van de wandeling over de dijk.

Waar ik eerder sprak over veel spanning in het gezicht van Wilson, kan je in de foto rechtsboven mooi zien, dat alle spieren in zijn gezicht ontspannen zijn. Hij fronst niet meer en heeft zijn oren mooi naar voren, zelfs zijn lippen heeft hij mooi los. Ik wordt erg blij van dit beeld en ben zo ontzettend trots op dit duo! voor beide is het niet altijd even makkelijk, maar zij geven niet op en zijn echt een super team samen.

Op mijn facebook en Instagram pagina’s staan een kort filmpje over de training met Wilson.